Nescio had een hele kale stijl. Gerard Reve
zei ook wel dat er geen Nederlandse schrijver zo eenvoudig als Nescio schrijft.
Niemand weet zo beknopt en toch zo doeltreffend te zeggen wat hij wil. Zijn
nuchtere taalgebruik kreeg eerst veel kritiek. Pas later werd dit gewaardeerd. Met
deze kale stijl behoord hij tot de nieuwe zakelijkheid.
Kenmerken van de nieuwe zakelijkheid zijn:
1.
Een nuchtere, kernachtige, strakke,
sobere en harde stijl
2.
Weinig plaats voor gevoel3. Geen versieringen of mooischrijverij
4. Korte zinnen, zoeken naar de essentie
5. Eerbied voor de gewoonste dingen
6. Maatschappijkritiek
7. Scherpe tegenstellingen
De kenmerken die je vooral in zijn werken
terug ziet zijn:
1.
Een nuchtere, kernachtige, strakke,
sobere en harde stijl. Dit is goed terug te zien in zijn kale stijl.
2. Korte zinnen. In het volgende citaat kun je goed zien dat hij korte zinnen gebruikte:
‘Jongens waren we- maar aardige jongens. Al zeg ik ’t zelf. We zijn nu veel wijzer,
stakkerig wijs zijn we, behalve Bavink, die mal geworden is.’
3. Maatschappijkritiek. Het thema van de uitvreter is dan ook wel ‘het afzetten tegen de
maatschappij. De hoofdpersonen vinden dat ze zich niet te druk moeten maken om de
meest uiteenlopende zaken. Ook vinden ze dat de mensen in de maatschappij zich te
weinig ontspannen. Ze werken veel, eten dan en gaan weer slapen. Hierdoor zijn ze
vaak gestrest en maken zich de hele dag door druk.
Nescio heeft verder ooit geprobeerd om bij de kolonie Van Eeden te komen. Deze kolonie was een soort kritiek op de maatschappij. In het boek komen enkele verwijzingen naar Frederick van Eeden voor.
Een kenmerk die weer minder bij Nescio van
toepassing is, is het kenmerk weinig plaats voor gevoel. Nescio kon ook hele
gevoelige proza schrijven. Hierdoor behoort hij ook nog een beetje bij de
romantiek, de romantische ontnuchtering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten