zaterdag 1 juni 2013

Dorst - Esther Gerritsen

Informatie over het boek:
Als je naar de voorkant van het boek kijkt is het niet heel duidelijk waar het boek precies overgaat, want het enige wat je ziet is een visgraat. Je zou denken misschien gaat het over iemand die visser is, maar als je dan weer naar de titel Dorst kijkt is dit niet mogelijk. In eerste instantie heb je dus geen idee waar het boek over gaat.

Tot dat je de achterkant van het boek leest of korte samenvattingen van het boek leest.
Het boek gaat over een vrouw Esther die ernstig ziek is, ze heeft kanker. Ze heeft een dochter Coco. Ze zien elkaar hooguit twee keer per jaar. Dit komt omdat Esther Coco vroeger heeft opgesloten in haar slaapkamer als ze vervelend was.
Esther ziet haar dochter op een dag in de stad fietsen. Ze besluit naar haar toe te gaan om te vertellen dat ze ernstig ziek is, want haar dokter heeft haar verteld dat het goed is om het met iemand te delen. Coco weet niet goed wat ze moet denken en vindt dat haar moeder totaal het verkeerde moment heeft uitgekozen om haar ze vertellen dat ze ziek is.
Coco heeft een relatie met een oudere man, Hans, die ze in de wasserette heeft leren kennen, maar hij staat op het punt haar te verlaten.
Coco vindt dat ze haar moeder moet bijstaan in haar laatste paar dagen, weken of maanden. Het is namelijk niet duidelijk wanneer haar moeder zal overlijden. Ze besluit om bij haar moeder te gaan wonen, om voor haar te zorgen. Ze maakt een rooster, samen met haar vader,  Wilbert, haar stiefmoeder, Miriam en een vriend van haar moeder, Martin, zodat haar moeder niet de hele dag alleen is en zijzelf ook af en toe op stap kan gaan.
Als het even niet goed gaat tussen haar en Hans gaat het helemaal mis met Coco. Ze had al een eetverslaving, maar nu wordt ze ook drankverslaafd en raakt ze verslaafd aan seks. Maar ondanks alles wordt de band tussen moeder en dochter toch heel sterk.

Toen ik de achterkant van het boek had gelezen en korte samenvattingen op internet, had ik al zin om het te lezen. Ik was erg benieuwd hoe het zou aflopen met Esther, en natuurlijk was is ook nieuwsgierig hoe het kwam dat Coco op het verkeerde pad kwam en of ze zou afkicken.
Omdat ik niet zoveel verwachtingen van het boek had, was het juist wel leuk om je te laten verrassen tijdens het lezen, ondanks dat je wel wist waar het ongeveer over ging.

Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn lerares van Nederlands tips had gegeven met welke boeken je kon lezen. Ik zag daar Dorst tussen staan en ik werd nieuwsgierig. Ik heb de achterkant van het boek gelezen en korte samenvattingen en ik was meteen enthousiast.

Informatie over de auteur:
Voor het lezen van dit boek had ik nog nooit van Esther Gerritsen gehoord. Ik wist wel door mijn leeslijst, dat ze een schrijfster van het laatste decennium was, maar meer niet.

Nu een korte biografie van Esther:
Esther Gerritsen is geboren in 1972, en groeide op in een dorp bij Nijmegen. Ze deed een opleiding voor dramaschrijven en literaire vorming aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Sinds haar studie schrijft zij zowel voor jeugd als voor volwassenen. Haar werk komt vaak tot stand in samenwerking met een regisseur of met de acteurs die haar werk gaan uitvoeren.  Behalve toneelstukken schrijft Esther ook proza, en is zij columnist voor het blad Surplus.
Ze debuteerde in 2000 met de verhalenbundel Bevoorrecht bewustzijn. Hierna schreef ze twee romans, Tussen Een Persoon en Normale dagen. In 2008 publiceerde ze De kleine miezerige god. Maar in 2012 verraste ze iedereen met haar roman Dorst.

In haar werk gaat het haar niet om een “andere werkelijkheid”  te creĆ«ren, ze wil met name laten zien wat mensen elkaar aandoen en om de gedachtegang van mensen.
In 2010 verscheen haar laatste roman “Superduif”. Sinds september 2010 heeft Esther wekelijk een zeer populaire column in de VPRO gids en ze is regelmatig te gast in radioprogramma’s en op literaire festivals.

Als ik de kans zou krijgen om een keer met Esther te praten, zou ik haar graag willen vragen waarom ze is gestopt met het schrijven van romans, want ze kan het super goed.

Mijn mening:
Ik vond het een leuk boek om te lezen. Ik hou normaal niet zo van lezen, maar ik had dit boek vrij snel uit. Ik had voor het lezen een korte samenvatting op de site van de bibliotheek gelezen, ik wist dus ongeveer tijdens het lezen wat er allemaal zou gebeuren. Doordat ik al voor een deel wist wat er ging gebeuren, ben je tijdens het lezen heel nieuwsgierig wanneer wat gaat gebeuren en hoe het afloopt.

Ik zat vanaf hoofdstuk 1 meteen in het boek. Dit komt doordat in de eerste hoofdstukken Esther meteen haar dochter Coco tegenkomt en haar vertelt dat ze ernstig ziek is. De schrijfster heeft dit heel goed aangepakt, omdat je meteen in het boek zit, terwijl de eerste paar hoofdstukken van een boek vaak saai zijn en veel mensen stoppen dan ook met lezen.

Ik vind het mooi om te lezen, geleidelijk door het boek heen, dat Esther en Coco steeds een beter band krijgen. Coco raakt ook steeds ongeruster over haar moeder.

Het enige kritiek puntje over dit boek is, dat het soms, tijdens een dialoog, moeilijk te begrijpen is wie wat zegt. Dit is vooral aan het begin van het boek zo, want later leer je de personages een beetje kennen waardoor je wel weet wie wat zou zeggen.

Maar verder zou ik dit boek zeker bij anderen aanraden om te lezen! Ik heb het boek met veel plezier gelezen.